De huidige crisis

Soms is het erg verleidelijk historische parallellen te trekken. Onze huidige tijd zou volgens sommigen sterk doen denken aan de crisis van de jaren '30. Immers, net als toen staat ons democratisch bestel (lees: de oude politiek) onder druk, is er een politieke crisis en hebben we net als in 1929 op de beurs een Krach gezien. Het nationalisme (lees: Wilders en zijn PVV)steekt opnieuw de kop op en in de islamitische wereld is sprake van fundamentalisme. Een van de oorzaken voor de huidige toestand is gelegen in de aanval op de WTC-gebouwen in september 2001, al ligt de diepere oorsprong van de onvrede van de Nederlanders in de multiculturele samenleving, de armoede in de achterstandswijken en in de overconsumptie aan de andere kant. Waren het in de jaren '30 onze joodse medeburgers die de schuld van de crisis in de schoenen geschoven kregen, nu zijn het moslims en allochtonen die als zondebok worden gezien. Natuurlijk gaat deze vergelijking niet in alle opzichten op, toch lijkt me er een kern van waarheid in te zitten. Te meer daar nu net als in de jaren '30 zich op het economisch wereldtoneel opnieuw een valuta-oorlog lijkt te gaan voordoen. Protectionisme is wat de klok lijkt te gaan slaan. Landen als Japan en Brazilie willen hun munt manipuleren, zelfs devalueren om op korte termijn economisch voordeel te behalen. De euro wordt in verhouding daardoor duurder en dit verzwakt onze concurrentiepositie. In 1934 werd de dollar gedevalueerd. David Barnouw van het NIOD heeft verklaard dat onze huidige tijd slechts ten dele valt te vergelijken met de jaren '30. Dat mag waar zijn, de geschiedenis herhaalt zich nooit op een volkomen identieke manier. Maar toch is waakzaamheid geboden. Net als toen is er sociale,politieke en financieel-economische instabiliteit. We leven inmiddels in een politiek sterk gepolariseerd land,oude stellingen worden opnieuw betrokken en de oude links-rechts tegenstelling lijkt men terug te willen in de nieuwsrubrieken.Het politieke midden komt steeds verder onder druk te staan. En voor politieke stabiliteit hebben we nu eenmaal een sterk midden nodig.