De Waalse gemeenschap

De Waalse gemeenschap in Leiden in de 17e eeuw was een zowel religieuze als sociale gemeenschap. De familie Bordoduijck of Van den Bos behoorde aanvankelijk ook tot die gemeenschap. Kinderen werden in de Waalse kerk gedoopt en men bezocht veelvuldig de kerk. De Waalse kerk deed aan diaconale armenzorg. Immigranten zochten sociale bescherming en hulp bij elkaar. Burgerschap, gilden en schutterijen en openbare functies waren beperkt toegankelijk voor buitenstaanders. In 1675 was de Zuidnederlandse immigratie in Leiden afgenomen, maar nog altijd omvangrijker dan de Duitse immigratie. Zo was 9% van de ondertrouwde mannen dat jaar Zuidnederlands, 5,5% was Duits. Veel immigranten kwamen uit de textielregio's in het Belgisch-Franse grensgebied en dus was de beroepsspecialisatie van de migranten bepalend voor de keuze om naar Leiden te gaan. De Bordoduijcks waren geschoolde arbeidskrachten. Het werk in de Leidse textiel was immers specialistisch van aard? Het is in de loop van de eerste decennia van de 17e eeuw dat de familie Bordodijck naar Leiden trekt. Dit is te bezien in een langerlopend proces van emigratie uit de Zuidelijke Nederlanden. Tussen 1586 en 1595 is 53,7% van de Leidse bruiden en bruidegoms afkomstig uit de Zuidelijke Nederlanden. In 1581 telt Leiden nog slechts 12.000 inwoners, in 1622 is dit aantal gestegen tot 45.000.