Kerk en geloof

De familie Van den Bos/Bordoduijck heeft christelijke wortels, zoals de hele Nederlandse samenleving of natie christelijk-joodse wortels heeft. De middeleeuwse Van den Bossen waren katholiek en vanaf de 16e eeuw, na de reformatie, maakten leden van de familie de overstap naar het calvinistisch geloof. Ze sloten zich aan bij de Waalse kerk. Nadat de familie naar Leiden was getrokken, raakte ze na verloop van enkele generaties zozeer geintegreerd in het Hollandse gewest, dat ze toetrad tot de Nederduits gereformeerde kerk, de toenmalige staatskerk. We schrijven dan het begin van de 18e eeuw. Over het innerlijk geloofsleven van de Van den Bossen in die tijd is ons niets of vrijwel niets bekend; Het hele leven was echter zo doortrokken van religie en het geloof in God, dat we mogen aannemen dat ook onze voorouders hun geloof als een vanzelfsprekendheid zagen. Vanaf de tijd van de Verlichting zien we een afname van het geloof in God onder de mensen, al ging die ontwikkeling aanvankelijk langzaam. Pas vanaf 1960 neemt de ontkerkelijking in ons land sterk toe. Denijs van den Bos (1896-1966) en Geertruida van den Bos -Nievaart (1899-1992) zijn nog wel hervormd en kerkelijk georienteerd. Ze stemmen CHU. Hun zoon Denijs huwt met de buitenkerkelijke Jansje Schaft. Hun zoon Arie van den Bos trouwt nog wel in de (gereformeerde) kerk, mede vanwege de geloofsovertuiging van zijn vrouw Leny en zijn schoonmoeder Anna Bavelaar, maar innerlijk zegt dit hem weinig of niets. De zonen van Arie en Leny bezoeken nog wel protestants-christelijke scholen, maar van kerkgang is dan geen sprake meer.