1 november 2008
Kerkvader Augustinus (354-430)
Tijdens de rouwplechtigheid voor onze moeder Lena Dieuwertje van den Bos-Bavelaar op 2 december 1997 werd de volgende aan kerkvader Augustinus (354-430)toegeschreven tekst voorgelezen:
Huil niet. Ik ben slechts naar de andere kant. Ik ben mezelf, jij bent jezelf. Wat we voor elkaar waren, zijn we nog altijd. Noem me zoals je me steeds genoemd hebt. Spreek tegen me zoals vroeger, op dezelfde toon, niet plechtig, niet triest. Lach om wat ons samen heeft doen lachen. Denk gewoon aan mij. Spreek mijn naam uit thuis, zoals je altijd gedaan hebt. Zonder hem te benadrukken, zonder zweem van droefheid. Het leven is wat het altijd is geweest. De draad is niet gebroken. Waarom zou ik uit je gedachten zijn? Omdat je me niet meer ziet? Nee, ik ben niet ver, ik ben juist aan de andere kant van de weg. Zie je, alles is goed. Je zult me steeds weer opnieuw ontdekken, je zult me steeds weer terugvinden. Dus droog je tranen en huil niet. Ik ben dichtbij.