Vandaag, 27 november 2008, is het precies 11 jaar geleden dat onze moeder van ons heenging. Ik haal de tekst van de herdenkingstoespraak er nog maar eens bij van 2 december 1997. Rianne Veenstra sprak toen onder meer ook de volgende woorden:
"Lenie. Ze zorgde voor Aat en Danny en John. Ze zorgde voor hen op een hele intense manier. Misschien kan je zelfs wel zeggen, dat ze dat als haar levenstaak zag: zorgen. Ze zorgde- voor koffie, voor thee, voor eten, voor de was, voor het huishouden. Maar ze zorgde ook voor liefde, voor warmte, voor gezelligheid. Voor sfeer.En zo zorgde ze voor een thuis. Een plek om je thuis te voelen. Lenie. Zorgzaam. Zo was ze ook drie ochtenden in de week aan het werk in Katwijk. In de onderofficiersmess van de marine. Zorgen voor mensen. Zorgen -met liefde- voor mensen. Maar nu is dat allemaal voorbij. En wat zich dan nu op de voorgrond dringt, dat is verdriet. En een heleboel vragen."
27 november 2008
Lena Dieuwertje van den Bos-Bavelaar 11 jaar dood
Vandaag, 27 november 2008, is het precies 11 jaar geleden dat onze moeder van ons heenging. Ik haal de tekst van de herdenkingstoespraak er nog maar eens bij van 2 december 1997. Rianne Veenstra sprak toen onder meer ook de volgende woorden:
"Lenie. Ze zorgde voor Aat en Danny en John. Ze zorgde voor hen op een hele intense manier. Misschien kan je zelfs wel zeggen, dat ze dat als haar levenstaak zag: zorgen. Ze zorgde- voor koffie, voor thee, voor eten, voor de was, voor het huishouden. Maar ze zorgde ook voor liefde, voor warmte, voor gezelligheid. Voor sfeer.En zo zorgde ze voor een thuis. Een plek om je thuis te voelen. Lenie. Zorgzaam. Zo was ze ook drie ochtenden in de week aan het werk in Katwijk. In de onderofficiersmess van de marine. Zorgen voor mensen. Zorgen -met liefde- voor mensen. Maar nu is dat allemaal voorbij. En wat zich dan nu op de voorgrond dringt, dat is verdriet. En een heleboel vragen."
