Arie van den Bos 1 jaar dood

Vandaag, 21 december 2008, is het een jaar geleden dat onze beste vader van ons heen ging. Eind december zal het een jaar geleden zijn dat hij werd gecremeerd. Tijdens de crematieplechtigheid sprak ikzelf onder meer de volgende woorden: 'Lieve Pa, beste mensen, Het leven is vreemd, het sterven nog vreemder. Zo begon mijn vader in maart 1988 zijn toespraak bij de crematie van zijn zo dierbare vader Denijs van den Bos, mijn opa. En in een oogwenk zie je een mensenleven aan je voorbijtrekken. Als je plotseling uit het leven wordt weggenomen, zoals Leny, onze in 1997 overleden lieve moeder, heb je niet meer de gelegenheid om die dingen te zeggen die je nog tegen elkaar had willen zeggen. Nu was die gelegenheid er nog wel en konden we elkaar laten weten en voelen hoeveel we van elkaar houden en hielden. Mijn vader was al geruime tijd ziek. Hij voelde zich moe en had bloedarmoede. Naar de oorzaak werd lange tijd gezocht. Echter pas op 29 november, de verjaardag van zijn zus Janny, werd ons duidelijk dat Pa niet lang meer te leven had.Alles raakte in een stroomversnelling en we moesten vrezen voor het ergste.'