Franz Liszt (1811-1886)en Frederic Chopin(1810-1849)

Omaatje had een grote liefde voor pianomuziek. Zij erfde de muzikale belangstelling van haar familie Schaft, die veel in 'muziektenten' te vinden was. Haar oma, opoe Schaft, had voor haar pianolessen willen bekostigen, maar door haar overlijden in 1932, konden die lessen niet doorgaan. Ook Jansje's zoon Arie houdt erg van pianomuziek en bezit een grote muziekcollectie.Tijdens de crematieplechtigheid van onze moeder en oma werden o.m. een nocturne van Chopin en de "Liebestraum" van Liszt ten gehore gebracht.In het boek "Helse liefde", geschreven door Frederic Bastet, wordt de volgende anekdote over de beide componisten opgetekend:"Op een soiree in Parijs waren Liszt en Chopin uitgenodigd. Omdat Liszt vond dat hij die avond eigenlijk een beetje in de schaduw van zijn collega stond, besloot hij daar iets aan te doen. Chopin speelde en speelde.....Stilletjes wendde Liszt zich tot de gastvrouw: zij moest alle lichten uitdoen, fluisterde hij haar toe, het zou een verrukkelijke ervaring zijn in het donker naar hem te luisteren...Speelde Chopin nocturnes? Het ligt bijna voor de hand. Inderdaad gingen de kaarsen uit. Chopin bleef doorspelen. Tersluiks kroop Liszt naast hem (Chopin zou dat grappig hebben gevonden) waarna hij zonder dat iemand het merkte gaandeweg het spel van hem overnam. Zodat, toen de kaarsen weer aangestoken werden, iedereen met verbazing zag dat niet Chopin maar Franz Liszt achter de vleugel zat. Deze zou toen zijn opgestaan en gezegd hebben: "Mijn beste Frederic, doe mij het genoegen aan de piano te gaan zitten en zo te spelen dat de mensen denken: dat is Liszt!" Uit: Frederic Bastet, "Helse liefde" (1997) -Over Marie d' Agoult, Frederic Chopin, Franz Liszt en George Sand, p 105-106.