De oorlogslotgevallen van Adolf van Meurs (1921-1989)

Over hoe het Adolf van Meurs (1921-1989) in en na de oorlog is vergaan is nog veel onzeker.Vast staat dat oom Dolf, die op 27 juni 1921 te Leiden geboren werd,op 15 februari 1943 met Geertruida van den Bos in het huwelijk is getreden.Dat gebeurde op het Leidse stadhuis, midden in de bezettingstijd.Volgens hun zoon Aad moet Dolf van Meurs nog datzelfde jaar met zijn vader en twee broers Bert en Herman naar het oosten zijn vertrokken.Opmerkelijk is dat Truus en Dolf van Meurs begin november 1945 te Schiedam een dochtertje Geertruida krijgen dat op 7 november 1945 vroegtijdig komt te overlijden.Ed maakt melding van het feit dat Dolf en zijn vader en twee broers mogelijk als ijzervlechters voor de Duitsers bunkers hebben moeten bouwen.Uiteindelijk is het viertal door de Russen krijgsgevangen gemaakt,waarna ze in een werkkamp terechtkwamen.Vader Hubertus Cornelis kreeg longontsteking en kon naar Berlijn om te genezen,aldus Aad van Meurs.Toen hij eenmaal beter was moest hij terug naar het werkkamp,maar nam hij de trein naar Leiden.Moeder Van Meurs, Johanna de Wolf, die op 11 maart 1963 op 68-jarige leeftijd overleed,ging na de oorlog steeds naar Den Haag om bij het Rode Kruis te informeren naar het lot van haar zoons.Uiteindelijk kwam oom Dolf in mei 1951 terug uit Russische krijgsgevangenschap.Op 28 april 1951 staat in het Leidsch Dagblad te lezen dat de voorlopige lijst van de tweede groep repatrianten uit Rusland onder meer de namen van Abraham Korenhof,geboren in 1911 te Leiden en Adolf van Meurs,idem in 1921,bevat.