De Carneoolstraat-december 1971

In december 1971 verhuisden we naar de Carneoolstraat. Niet lang daarna verscheen er een bericht in de krant, het Leidsch Dagblad: Doorstromingseffect koophuizen. Leiden-In antwoord op vragen van het PvdA-raadslid Waal over het doorstromingseffect van de in de laatste jaren in Leiden gebouwde eengezinswoningen zeggen burgemeester en wethouders: De 98 respectievelijk 35 premiekoopwoningen in het Morskwartier (Juwelenbuurt) zijn als volgt betrokken: 39 bewoners lieten een huurwoning achter; 7 waren inwonend; 5 lieten een eigen woning achter; 82 van elders gekomen, waarvan 15 wel en 67 niet economisch gebonden.

De Van der Tasstraat

Begin jaren zeventig circuleerden er geluiden dat de Van der Tasstraat onteigend zou worden. Er zou een brug worden aangelegd, hetgeen echter nooit is gebeurd. Maar toch was dat destijds mede een reden voor ons om te verhuizen naar de Carneoolstraat in december 1971. In het Leidsch Dagblad verscheen het volgende bericht: Van der Tasstraat verdwijnt LEIDEN- De gemeente is begonnen met het verwerven van panden aan de Morsweg en in de Van der Tasstraat. Tot en met het pand 10a aan de Morsweg en de hele Van der Tasstraat moet de gemeente in eigendom krijgen om mogelijk te maken dat over het Galgewater een brug gelegd wordt als verbinding tussen het Noordeinde en de Morssingel. Vorig jaar is aan het makelaarskantoor Van Velzen opdracht gegeven de onderhandelingen met eigenaren en bewoners te openen. Volgens de tekening moet de hele hoek tot aan het water van de Morssingel worden vrijgemaakt voor de brugbouw.

Rede rouwdienst Lena Dieuwertje van den Bos -Bavelaar op 2 december 1997

Op 2 december 1997 namen we afscheid van onze moeder Lena Dieuwertje van den Bos-Bavelaar. Rianne Veenstra sprak toen onder meer: Beste Aat, Danny, John, familie, vrienden en bekenden, Je kan het nog steeds bijna niet geloven- maar toch is het zo: Lenie is overleden. Lenie van den Bos-Bavelaar is er niet meer. De vrouw van Aat, de moeder van Danny en John- ze is er niet meer. Lenie. Vriendin, schoondochter, schoonzuster, nooit meer kan je haar zo maar even bellen, nooit meer kan je zo maar even bij haar binnenlopen, nooit meer kan je haar zo maar even zien. Ze is maar twee-en-vijftig jaar geworden, Lenie. En nu is het voorbij. Het was zo plotseling. Een kort moment van ziek-zijn. En toen was haar leven afgelopen. Je hebt geen tijd gehad om afscheid te nemen, je hebt geen kans gehad om die dingen nog te zeggen die je had willen zeggen. Van het ene moment op het andere stond Aat zonder vrouw, stonden Danny en John zonder moeder- en moesten ze voor zichzelf zorgen. En die klap kwam heel hard aan. Vreselijk hard. Want meteen toen Lenie er niet meer was, merkte je al hoeveel ze altijd voor jullie had betekend.

Vakantie Janny en Nijs van den Bos in Hermagor in 1969

In 1969 vierden onze grootouders hun vakantie in Hermagor, Karinthie. En op 26 juni 1969 waren ze met tante Beb in Wenen. Ze waren met de tent in Oostenrijk dat jaar. Hermagor is een plaats waar ze zich geen moment hoefden te vervelen. Het is een rustig, maar gezellig provinciestadje, niet ver van de Presseggersee. Het heeft van alles te bieden voor sport-, zon-, water-, berg- en bosliefhebbers. En voor wie nog meer wil liggen de Dolomieten, de Dalmatische kust, Triest en Venetie binnen bereik. Voor zover ik heb kunnen nagaan zijn Janny en Nijs ook in Italie geweest voor een bezoek dat jaar 1969, nu bijna 40 jaar geleden.

De financieel-economische crisis van 2008 en de parallel met 1929

De wereld beleeft momenteel een van de ernstigste financiele crises sinds 1929. In 1987 stortte de beurs op Wall Street ook in, maar toen herstelde die zich snel weer. Valt de huidige crisis te vergelijken met die van 1929, toen de wereld aan de vooravond stond van de grote Depressie van de jaren '30? De tijd zal het leren, maar dat er economisch zwaar weer op komst is mag duidelijk zijn. De onrust is groot en het is nog geenszins zeker of het 700 mld. bail out- plan van Bush voldoende zal zijn om de economie van Amerika er weer snel bovenop te helpen. Maar hoe verging het de familie Van den Bos nu na de instorting van Wall Street in 1929? Onze overgrootvader, Denijs van den Bos (1896-1966) heeft het hoofd boven water kunnen houden in die zo slechte jaren dertig. Echt werkloos is hij niet geweest in deze periode. Ook zijn zoon Denijs (1918-1988) heeft in de jaren nadat hij van school was gekomen in 1934, toch nog werk kunnen vinden. In april 1934 kwam hij bij Ideco te werken, op 28 februari 1935 bij een bedrijf voor meubelfournituren tot september 1936 en vanaf 21 september 1936 heeft hij weer voor Ideco gewerkt. Op 12 april 1937 werd hij electrisch lasser. De vader van onze grootmoeder, Arie Schaft (1893-1980), metselaar van beroep, was wel veelvuldig zonder werk gedurende de jaren van de Depressie.