Rebecca Buque

Rebecca Buque (Buke) was de tweede vrouw van Pierre (Pieter) Bordoduijck.Op 9 december 1667 gingen de beiden in de Waalse kerk te Leiden in ondertrouw. Haar schoonzus Margriet Capron (waarschijnlijk gehuwd met haar broer) was getuige bij de ondertrouw. Rebecca, van wie onduidelijk is wanneer ze precies is geboren en overleden, kreeg in 13 jaar 5 kinderen met Pierre. Zij was de stiefmoeder van de eerste 5 kinderen van Pierre en Elisabeth, maar kreeg dus zelf ook nog eens 5 kinderen met Pierre. In 1668 werd Rebecca geboren, in 1672 Jehanne, in 1676 Pierre, in 1679 zag Elisabeth het levenslicht, terwijl in 1681 jongste dochter Judith werd geboren. Rebecca Buque leefde haar leven voor het grootste gedeelte in de tweede helft van de 17e eeuw in Leiden. In het jaar waarin ze met Pierre Bordoduijck trouwde, het jaar 1667, kreeg de Republiek Suriname van Engeland, in ruil voor New York, of Nieuw-Amsterdam zoals het toen nog heette. Het was in hetzelfde jaar waarin een eerste bloedtransfusie met succes op een mens werd uitgevoerd. De vrede van Breda van 31 juli 1667 maakte een eind aan de tweede Engels-Nederlandse oorlog en in de Raad van Leiden werd het Eeuwig Edict aangenomen dat het stadhouderschap voor altijd had moeten afschaffen.

Elisabeth Hannotteel(ca 1635-voor 1667)

Elisabeth Hannotteel (Notte) is de stammoeder van het geslacht Bordoduijck/Van den Bos. Ze werd rond 1635 in Artois (Artesie) geboren. Haar moeder heette Maddeleena Hooreijn. Elisabeth is niet oud geworden. Ze moet voor december 1667 te Leiden zijn overleden, waarschijnlijk dus op 32-jarige leeftijd of iets daaromtrent. Op 12 mei 1656 huwde ze op ongeveer 21-jarige leeftijd te Leiden met de uit Douchy in Henegouwen afkomstige Pierre (Pieter) Bordoduijck. Elisabeth kwam dus uit Artois of Artesie. Het was een provincie die tot de Habsburgse Nederlanden behoorde. De hoofdstad van Artois was Arras of Atrecht, bekend van de Unie van Atrecht van 6 januari 1579. Atrecht is ook bekend sedert de 14e eeuw door zijn wandtapijten. Bij de Vrede van de Pyreneeen in 1659 werd Artois aan Frankrijk toegewezen. Aan het eind van de Tachtigjarige oorlog werd Artois door de Fransen op de Spanjaarden veroverd. Artois was verdeeld in een noordelijk en een zuidelijk gedeelte, in het noorden werden germaanse dialecten gesproken, het zuiden was franstalig. Elisabeth is ongeveer 11 jaar gehuwd geweest met Pierre of Pieter. Hij was greinwerker. Grein is een weefsel waarvan de oorspronkelijke grondstof gedeeltelijk van de zijderups afkomstig is. Pierre weefde als greinwerker die grein of hij vervaardigde die. Elisabeth kreeg in haar korte leven vijf kinderen met Pierre:Marie, geboren in 1657, Jacob, geboren in 1658, Elisabeth, de naar haar vernoemde dochter die in 1659 werd geboren. Verder nog een zoon Jean Bordedeu, de latere wolkammer, in 1661 geboren en Pierre, vernoemd naar zijn vader en in 1665 geboren. Na het overlijden van zijn vrouw Elisabeth hertrouwde Pierre met Rebecca Buque. Over haar zal ik binnenkort schrijven.

Stamhouders en hun echtgenotes

Begin ik later dit jaar opnieuw een serie levensbeschrijvingen van de stamhouders Van den Bos, spoedig zal ik beginnen nu met de aandacht te vestigen op de "Vrouwen Van den Bos" door de eeuwen heen. Het betreft hier de echtgenotes van de stamhouders Van den Bos. Ik heb Brigitte van den Bos al gevraagd mij nadere informatie over haar leven te verschaffen. Zij komt uiteraard ook voor in de serie. Binnenkort zult u dan van de volgende personen levensbeschrijvingen kunnen aantreffen op dit weblog: Elizabeth Hannotteel Rebecca Buque Judith Jans Kasteel Anna Thijsse Sara van der Starre Susanna Teijn Lena van der Burg Adriaantje van der Velden Jannetje Velling Maria Taverne Jannetje Isabella van Heusden Suzanna van Rooijen Geertruida Nievaart Jansje Schaft Lena Dieuwertje Bavelaar Cornelia Jansen Brigitte Vlieland

Definitief afscheid van vader Arie van den Bos (1945-2007)

Gisteravond, 15 mei 2008, de 63 e geboortedag van vader en opa Arie van den Bos, hebben we definitief afscheid van hem genomen. Bij het Valkenburgs meertje, de plek waar hij na het hardlopen altijd even tot rust kwam. Een mooie plek inderdaad. Daar heeft hij ook na het overlijden van onze moeder soms nagedacht over het leven. De kinderen waren er allemaal gisteravond, ook Cock uiteraard. Na afloop van de bijeenkomst aan het Valkenburgs meertje was er een diner in hotel- restaurant "Het Haagsche Schouw". Daar was in december ook al de bijeenkomst na de crematie gepland voor onze vader en opa, maar toen moest vanwege een verbouwing worden uitgeweken naar het "Holiday Inn". Het eten gisteravond was voortreffelijk. Zelf had ik garnalencocktail, varkenshaas en vruchtensorbet. Het vormde een waardige afsluiting van het bijna 63-jarige leven van onze zo dierbare echtgenoot, vader en opa Arie van den Bos. Rust in vrede!

De loopbaan van Denijs van den Bos (1918-1988)

Onze grootvader, Denijs van den Bos (1918-1988), heeft gedurende de periode 1945 tot 1981 bij de PTT gewerkt. Het was op 5 januari 1989, de 70e verjaardag van zijn vrouw Jansje van den Bos, dat ik de bewaard gebleven papieren over zijn loopbaan en promoties vond in de Kersenstraat. Per 4 juli 1945 trad hij in dienst als los werkman bij de PTT tegen een uurloon van 65 cent. Op 1 mei 1946 werd hij vakwerkman en op 19 juli 1946 werd hij opgenomen in de vaste formatie als vakman. In oktober 1948 legde hij een proef af als vakwerkman. Nog geen jaar later, op 2 juli 1949 werd hij bevorderd tot vakman 1e klasse. Daarna werd hij per 1 juli 1950 monteur, daarna op 3 januari 1955 monteur 1 e klasse en werd hij per 1 september 1959 overgeplaatst van Leiden naar Alphen. Op 1 mei 1960 werd hij chef -monteur bij de PTT en per 1 juni 1961 werd hij weer overgeplaatst van Alphen naar Leiden. Op 1 maart 1964 werd hij weer bevorderd. Nu werd hij hoofdemploye der PTT te Leiden. Per 1 februari 1966 kwam hij weer in Alphen te werken. Op 1 augustus 1966 werd hij hoofdemploye 1e klasse te Alphen. Ruim vier jaar later, op 1 februari 1971, werd hij hoofdemploye voor bijzondere diensten der PTT te Alphen. In die functie werkte hij weer bijna 5 jaar om dan per 1 januari 1976 naar Den Haag te worden overgeplaatst. Per 1 juli 1976 werd hij bureauchef en per 1 april 1981 kreeg hij eervol ontslag als bureauchef.

Vier generaties

Gingen in april 2003 vier generaties Van den Bos op de foto: Jansje van den Bos-Schaft(1919-2007), Arie van den Bos (1945-2007), Johannes Johnny van den Bos (1971) en Susanna Dieuwertje van den Bos(2003), in 1970 of 1971 werden vier generaties vrouwen op film vastgelegd: Elizabeth Schaft-van Welzen (1894-1973),Jansje van den Bos-Schaft(1919-2007), Trudy van den Bos (1943) en Colette Hoogervorst (1970). Zo zijn er zowel in mannelijke als in vrouwelijke lijn vier generaties geweest. Eigenlijk zelfs vijf generaties, omdat in 1970 ook de moeder van Elizabeth Schaft -van Welzen: Maria van Welzen- Rietkerken (1871-1970) nog in leven was. Dit was opoe Van Welzen, een vrouw die ik ook nog gedurende een deel van mijn kinderjaren heb meegemaakt. Zij overleed in november 1970 op 99-jarige leeftijd in het Elizabeth Gasthuis.

De bevrijdingsmaand: mei 1945

Op 5 mei 1945 kwam aan de droeve bezettingstijd een einde. Maar nog was het gezin Van den Bos niet herenigd. Jansje, inmiddels 26 jaar, kreeg op 15 mei een zoon die Arie werd genoemd, naar zijn grootvader. Vader Denijs was echter nog altijd niet uit Enschede teruggekeerd. Hij werd pas eind mei 1945 op de hoogte gesteld van de geboorte van zijn zoon eerder die maand. Zo werd het gezin herenigd en kon men in het inmiddels betrokken huis aan de Coornhertstraat een nieuwe toekomst beginnen. Vader Denijs aanvaardde in die gedenkwaardige zomer van 1945 een functie bij de PTT. De voedseldistributie werd voorlopig nog niet opgeheven, maar er was hoop en uitzicht op betere tijden!

Het roerige jaar 1968-40 jaar na dato

Het is dit jaar 40 jaar geleden dat de studentenopstanden in de westerse wereld plaatsvonden. Brigitte van den Bos werd in dat roerige jaar 1968 geboren. Zij werd afgelopen 21 april 40 jaar en hierbij wensen wij haar alsnog heel veel geluk voor de toekomst en in haar nieuwe levensjaar. Mei 1968 was een turbulente maand. Na de opstanden in Amerika, West-Duitsland,Italie en andere landen, begonnen de Franse studenten zich nu te roeren. Zij protesteerden tegen het verouderde onderwijsstelsel in Frankrijk en stelden hun collega -studenten in de andere landen qua felheid van protest in de schaduw. In het Quartier Latin, de studentenwijk in Parijs, werden barricaden opgericht. De politie trad hard op. Het jaar 1968 was de climax in het jongerenprotest van de jaren zestig. Veel heilige huisjes werden overboord gegooid. In Nederland was het studentenprotest vooral zichtbaar in het jaar 1969 met de bezetting van het Amsterdamse Maagdenhuis door studenten. Het programma OVT besteedt deze maand uitgebreid aandacht aan de studentenopstanden nu 40 jaar geleden.